Mono Lake, Yosemite, Big Trees
Door: Bram
Blijf op de hoogte en volg Annette & Bram
21 Juli 2008 | Verenigde Staten, San Andreas
Later dan de bedoeling kan ik de site bijwerken. Ik heb in San Andreas wel draadloos internet gehad, maar de sites met extensie .nu, zijn niet te bereiken. Dus onze mail van onsnet niet en onze “waarbenjij”-site niet. Ik heb gelukkig wel kunnen skype bellen met Ma zaterdagochtend. We hebben ook weer gsm verbinding. Via hotmail heb ik wel de reacties op onze site kunnen lezen. We waren gebleven in St.George, waar we maandag vandaan zijn vertrokken voor een lange tocht door de “dessert”, via Toponah, richting Californie. Voor vertrek hebben we nog met Frits en Marlene geskypd.
Voor de Sierra Nevada bij Mono Lake in Lee Vining hadden we de voorlaatste (scheve) plaats op een RV camping. Voor donker zijn we nog even Lee Vining ingelopen, waar we informatie hebben gehaald bij het informatiecentrum, dat 25 jaar geleden, toen ik er ook was, nog een actiecentrum was. Daar hoorden we dat er de volgende morgen 10u. een begeleide wandeling zou zijn bij de Tufa’s . Dinsdagochtend half tien waren we er, maar om tien uur geen gids. Toen kwamen we er achter dat het pas negen uur was, want Californie heeft een uur tijdsverschil met Utah, waar we vandaan kwamen. Slim, we hebben toen de tufa’s zelf bekeken. Tufa’s groeien onder water, doordat zoete bronnen door het zoute meerwater omhoog borrelen en een chemische reactie geven die calciumcarbonaat torens bouwen. Die torens zaten onder water, maar door de daling van het waterpeil, zijn ze boven water gekomen. Die daling wordt veroorzaakt doordat Los Angeles, de stromen die het meer voeden, aftapt voor drinkwater. Dat is nu gereguleerd en men streeft ernaar om het peil van Mono Lake weer te doen stijgen. Het zag er allemaal anders uit dan 25 jaar geleden, maar nog steeds een apart verschijnsel. Vlakbij de tufa’s zijn kraters van vulkanen, die elk moment actief kunnen worden. De dichtstbijzijnde hebben we beklommen en ook daar zagen we een prachtig natuurverschijnsel: allemaal zwart glas (silicium) in de gestolde kern van de vulkaan.
Na een bezoek aan het Visitor Center verderop aan het meer zijn we naar de gosttown Bodie gereden. Dat ging niet gemakkelijk, want we moesten ong. 17km. over onverharde weg. Bodie is een flinke stad geweest tijdens de “goldrush” en er staat nog het e.e.a. overeind en dat is aardig om te zien. Na Bodie nog even in Bridgeport wat inkopen gedaan en teruggereden via Lee Vining naar Juna Lake. Op een camping voor v.n.l. vissers hebben we leuk gestaan.
Woensdagochtend vroeg zijn we over de Tiogapas naar Yosemite NP gereden om vroeg op een “First come, First serve” camping aan te komen. Moeizaam, en niet met zo’n goed gevoel na een aanrijding met een boom achterwaarts, vonden we een plaats. Verder gereden naar Yosemite Village, naar het Visitor Center. Erg druk daar, waar we niet bepaald naar op zoek waren. Bij de Lodge kaartjes gekocht voor de bus naar Glacier Point de volgende dag.
50km verderop in het park hadden we een wandeling uitgezocht bij Hetch Hetchy. Na eerst nog verkeerd gereden te zijn bleek daar bij de ingang dat we er met onze camper niet in mochten: te breed en te lang. Hadden ze ons wel mogen vertellen of op de kaart mogen zetten. Via een smal pad bergop hebben we na een wandeling van een uur, van bovenaf toch op afstand de stuwdam en de waterval kunnen zien.
Donderdag waren we om 9.15u. bij de Lodge voor de bus van 10u. naar Glacier Point. De chauffeur had veel te vertellen onderweg. Bij Glacier Point hebben we koffie gedronken en voor Annette hebben we een Camelbak (drinkrugzak) gekocht. Om twaalf uur zijn we aan de Panorama trail langs 3 watervallen begonnen. Het was prachtig, maar we zijn wel ruim 7 uur onderweg geweest. V.n.l. bergaf en het laatste stuk steil en moeilijk. Annette heeft ter verkoeling in de rivier voor Nevada Falls gestaan. Toen we uiteindelijk beneden waren moesten we nog 3 kwartier met de shuttle bus naar de parkeerplaats van de camper en daarna nog bijna 3 kwartier naar de camping in het donker. Plakkerig zijn we naar bed gegaan na een snelle hap.
Vrijdag zijn we uit Yosemite vertrokken nadat we het goud dat Annette bij de waterval had gevonden hadden opgeborgen. Na olie verversen en inkopen in Sonora zijn we dus in San Andreas op een aardige camping beland. Uiteindelijk zijn we daar 3 nachten gebleven. Zaterdag hebben we het stadje Columbia bezocht, wat een State Park is en in de stijl van ong. 1880 compleet in stand wordt gehouden. Zondag hebben we bij Sutter Creek een goudmijn onder de grond bezocht met een gids en we zijn naar het Big Tree State Park in de bergen geweest, waar veel gigantische sequoia’s van sommige meer dan 2000 jaar oud staan.
We hebben het nu wel gehad met deze parken en gaan meer richting kust boven San Francisco.
Voor de Sierra Nevada bij Mono Lake in Lee Vining hadden we de voorlaatste (scheve) plaats op een RV camping. Voor donker zijn we nog even Lee Vining ingelopen, waar we informatie hebben gehaald bij het informatiecentrum, dat 25 jaar geleden, toen ik er ook was, nog een actiecentrum was. Daar hoorden we dat er de volgende morgen 10u. een begeleide wandeling zou zijn bij de Tufa’s . Dinsdagochtend half tien waren we er, maar om tien uur geen gids. Toen kwamen we er achter dat het pas negen uur was, want Californie heeft een uur tijdsverschil met Utah, waar we vandaan kwamen. Slim, we hebben toen de tufa’s zelf bekeken. Tufa’s groeien onder water, doordat zoete bronnen door het zoute meerwater omhoog borrelen en een chemische reactie geven die calciumcarbonaat torens bouwen. Die torens zaten onder water, maar door de daling van het waterpeil, zijn ze boven water gekomen. Die daling wordt veroorzaakt doordat Los Angeles, de stromen die het meer voeden, aftapt voor drinkwater. Dat is nu gereguleerd en men streeft ernaar om het peil van Mono Lake weer te doen stijgen. Het zag er allemaal anders uit dan 25 jaar geleden, maar nog steeds een apart verschijnsel. Vlakbij de tufa’s zijn kraters van vulkanen, die elk moment actief kunnen worden. De dichtstbijzijnde hebben we beklommen en ook daar zagen we een prachtig natuurverschijnsel: allemaal zwart glas (silicium) in de gestolde kern van de vulkaan.
Na een bezoek aan het Visitor Center verderop aan het meer zijn we naar de gosttown Bodie gereden. Dat ging niet gemakkelijk, want we moesten ong. 17km. over onverharde weg. Bodie is een flinke stad geweest tijdens de “goldrush” en er staat nog het e.e.a. overeind en dat is aardig om te zien. Na Bodie nog even in Bridgeport wat inkopen gedaan en teruggereden via Lee Vining naar Juna Lake. Op een camping voor v.n.l. vissers hebben we leuk gestaan.
Woensdagochtend vroeg zijn we over de Tiogapas naar Yosemite NP gereden om vroeg op een “First come, First serve” camping aan te komen. Moeizaam, en niet met zo’n goed gevoel na een aanrijding met een boom achterwaarts, vonden we een plaats. Verder gereden naar Yosemite Village, naar het Visitor Center. Erg druk daar, waar we niet bepaald naar op zoek waren. Bij de Lodge kaartjes gekocht voor de bus naar Glacier Point de volgende dag.
50km verderop in het park hadden we een wandeling uitgezocht bij Hetch Hetchy. Na eerst nog verkeerd gereden te zijn bleek daar bij de ingang dat we er met onze camper niet in mochten: te breed en te lang. Hadden ze ons wel mogen vertellen of op de kaart mogen zetten. Via een smal pad bergop hebben we na een wandeling van een uur, van bovenaf toch op afstand de stuwdam en de waterval kunnen zien.
Donderdag waren we om 9.15u. bij de Lodge voor de bus van 10u. naar Glacier Point. De chauffeur had veel te vertellen onderweg. Bij Glacier Point hebben we koffie gedronken en voor Annette hebben we een Camelbak (drinkrugzak) gekocht. Om twaalf uur zijn we aan de Panorama trail langs 3 watervallen begonnen. Het was prachtig, maar we zijn wel ruim 7 uur onderweg geweest. V.n.l. bergaf en het laatste stuk steil en moeilijk. Annette heeft ter verkoeling in de rivier voor Nevada Falls gestaan. Toen we uiteindelijk beneden waren moesten we nog 3 kwartier met de shuttle bus naar de parkeerplaats van de camper en daarna nog bijna 3 kwartier naar de camping in het donker. Plakkerig zijn we naar bed gegaan na een snelle hap.
Vrijdag zijn we uit Yosemite vertrokken nadat we het goud dat Annette bij de waterval had gevonden hadden opgeborgen. Na olie verversen en inkopen in Sonora zijn we dus in San Andreas op een aardige camping beland. Uiteindelijk zijn we daar 3 nachten gebleven. Zaterdag hebben we het stadje Columbia bezocht, wat een State Park is en in de stijl van ong. 1880 compleet in stand wordt gehouden. Zondag hebben we bij Sutter Creek een goudmijn onder de grond bezocht met een gids en we zijn naar het Big Tree State Park in de bergen geweest, waar veel gigantische sequoia’s van sommige meer dan 2000 jaar oud staan.
We hebben het nu wel gehad met deze parken en gaan meer richting kust boven San Francisco.
-
22 Juli 2008 - 09:51
Frans En Toos:
Bram, je bent toch niet bang van water, ik zie altijd alleen onze Annet in of bij het water.Hier verder alles goed, ook in Best gaat het super goed -
23 Juli 2008 - 10:48
Mattie En Rien:
Lieve Annette en Bram,
Te gek al die mooie foto's en die vehalen. We beleven alles met jullie mee. Het is onbegrijpelijk dat dit allemaal zo kan.
We zien zoveel terug. Het staat er nog net zo bij als in 2004. Mono Lake en Bodie zijn prachtig. Yosemity was voor ons een belevenis zoder weerga. Wat een bomen he.
Wij hadden van Mono Lake naar Bodie geen slechte weg, zo ver ik me kan herinneren, maar we reden niet met zo een grote auto. We zijn blij dat jullie zo een fijne vakantie hebben in de USA.
Wij zijn net terug uit de Auvergne, veel oude vulkanen, bloemen, mooie gebouwen en lekker eten.
30 juli gaan we naar Engeland en komen 10 augustus weer terug. We gaan naar onze vrienden daar. Arjen en Connie zijn daar dan ook. Die zijn nu ook in de USA.
Rutger heeft weer een baan. Hij gaat vanaf augustus bij de ANWB werken. We zijn blij.
We wensen jullie nog heel veel mooie avonturen in Amerika toe.
Liefs, Mattie en Rien. -
24 Juli 2008 - 03:07
Sandra:
Hoi lieverds.
Wat een geweldige foto's weer en die bomen dat is toch niet normaal zeg.
Hier ook alles heerlijk we zijn lekker gaan snorkelen afgelopen dinsdag, en maandag en woensdag hebben Inge en ik gewandeld heerlijk zo'n 2 uur lekker door Blai struinen, de mannen zijn gisteren woensdag dus gaan golfen en hebben het ook heerlijk gehad.
We genieten lekker van elkaar. Gisteren na de wandeling zijn Ingrid en ik naar een fabriekje geweest waar ze allemaal schalen maken van kokos en hout en zo, dat was geweldig om te zien. Vanavond hebben we het damestennis dus je leest het het is een echte doevakantie, hahaha.
Geniet van alles dikke kus de Noelies Jeroen en San. -
24 Juli 2008 - 07:17
Ad:
Hi Bram & Annette,
Alweer een week terug van Ecuador & Galapagos, en eindelijk bijgelezen over jullie belevenissen de afgelopen weken. Veel herkenning van 10 jaar geleden, ook door de prachtige foto's, maar ook veel niet, want jullie hebben veel meer tijd. En zo hoort het eigenlijk ook. Ik begin er nu al weer zin in te krijgen. Geniet ervan, en tot ziens. groet, Ad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
